T.C
YARGITAY
Birinci Ceza Dairesi
E: 2006/894
K: 2006/2130
T: 25.05.2006
BİLİNÇLİ TAKSİR
ADAM ÖLDÜRME
Özet:Kavga ortamında sanığın yumruk atması sonucu yere düşen maktulün, kendisinde bulunan kalp damar hasta­lığının olayın tesiri ve eforu ile aktif hale geçmesi sonucu gelişen solunum ve dolaşım yetmezliğinden öldüğü olayda, küçük bir yerleşim yeri olan köy ortasında maktulün kalp hastası oluğunu bilip bilmediği detaylı bir şekilde araştırılarak, sonucuna göre, bilinmesi halinde 5237 sayılı TCK’nın 22, 23 ve 85. maddeleri kapsamında bilinçli taksir sonucu adam öldürme, aksi halde 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesi aracılığıyla 85. maddeleri kapsamında sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gere­kir.
5237 s. TÜRK CEZA KANUNU (1) [Madde 22]
5237 s. TÜRK CEZA KANUNU (1) [Madde 23]
5237 s. TÜRK CEZA KANUNU (1) [Madde 85]
5237 s. TÜRK CEZA KANUNU (1) [Madde 86]
Faillerin iradesinden hariç gayri melhuz esbabın inzamımı sonucu İsmail’in ölümüne sebebiyet vermekten sanıklar Bektaş, Altan, Mahir ile Ulaş, işbu kavgaya katılmaktan adıgeçen sanıklar ile kavgada silah boşaltmaktan adı geçen sanık Ulaş’ın bozma üzerine yapılan yargılanmaları sonunda; Mahir’in öldürme, Ulaş’ın kavgada silah boşaltmaktan hükümlülüklerine, Altan, Ulaş ile Bektaş’ın atılı suçtan beraatlerine ilişkin (Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesi)’nden verilen 20.09.2005 gün ve 139/235 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanıklar Mahir ve Ulaş müdafii ile müdahiller vekili taraflarından istenilmiş olduğundan, dava dosyası C.Başsavcılığı’ndan tebliğname ile Daire­mize gönderilmekle; incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi.

1) Sanık Ulaş’ın kavgada silah boşaltmak suçundan mahkumiyetine dair 11.03.2004 tarih 170/94 sayılı karar temyiz konusu olmayıp, Dairemizin 17.03.2005 tarihli bozma kararında da inceleme dışı bırakılarak kesinleşmiş olduğundan, bu yönde tekrar karar verilmesi hukuken yok sayılmıştır.

2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Mahir’in suçunun sübutu kabul, takdire dayalı cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış,savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar Ulaş, Altan ve Bektaş hakkında öldürme suçundan elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Mahir müdafıinin eksik soruş­turmaya, suçun sübut bulmadığına vesaireye, müdahiller vekilinin sanıklar Altan, Ulaş ve Bektaş yönünden suçlarının sübut bulduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle sanıklar Ulaş, Altan ve Bektaş’ın beraatlerine dair hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONAN­MASINA),
3) Sanık Mahir’in mahkumiyetine dair hükmün değerlendirmesinde;
Sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Kavga ortamında sanığın yumruk atması sonucu yere düşen maktulün, kendisinde kalp damar hastalığının olayın stresi ve eforu ile aktif hale geçmesi sonucu gelişen solunum ve dolaşım yetmezliğinden öldüğü olayda, küçük bir yerleşim yeri olan köy ortasında maktulün kalp hastası olduğunu bilip bilmediği detaylı bir şekilde araştırılarak, sonucuna göre, bilmesi halinde 5237 sayılı TCK’nın 22, 23 ve 85. maddeleri kapsamında bilinçli taksir sonucu öldürme, aksi halde 5237 sayılı TCK’nın 86/2 aracılığı ile 85. maddeleri kapsamında sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken 765 sayılı TCK’nın 452/2. maddesinin lehe olduğundan bahisle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafıinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZUL­MASINA), 25.05.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.