LEHE KANUN UYGULAMASI

T.C.
YARGITAY
Birinci Ceza Dairesi
E: 2006/595
K: 2006/2307
T: 01.06.2006
LEHE KANUN UYGULAMASI
Özet:5237 sayılı Yasa’nın 7. maddesiyle, 5252 sayılı Yasa’nın 9. maddesi; ancak 5237 sayılı Yasa’nın yürürlüğe girmesinden önce kesinleşmiş olan hükümlerin yeniden ele alınmasına olanak vermektedir.
Bu nedenle somut olayda, yerel Cumhuriyet Savcısının infaza ilişkin talebi üzerine, 5275 sayılı Yasa’nın 98-101. mad­delerine göre karar verilmesi gerekir.
5237 s. TÜRK CEZA KANUNU (1) [Madde 7]
5252 s. TÜRK CEZA KANUNUNUN YÜRÜRLÜK VE UYGULAMA ŞEKLİ HA… [Madde 9]
5275 s. CEZA VE GÜVENLİK TEDBİRLERİNİN İNFAZI HAKKINDA KAN… [Madde 98]
5275 s. CEZA VE GÜVENLİK TEDBİRLERİNİN İNFAZI HAKKINDA KAN… [Madde 101]
Aynı sebep ve kasıt altında Necati ile Mehmet’i öldürmekten sanık Şevketin yapılan yargılanması sonunda: 765 sayılı TCK’nın 450/5, 59. maddeleri gereğince müebbet ağır hapis cezası verilen ve kesinleşen bu karara karşı hükümlünün 5237 sayılı Yasa’nın uygulanması ile ilgili uyarlama talebi üzerine talebin reddine dair (Kütahya Ağır Ceza Mahkemesi)’nden verilen 06.09.2005 gün ve 219/229 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi hükümlü tarafından istenilmiş olduğundan, dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle, incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Kütahya Ağır Ceza Mahkemesi’nin 28.09.2004/219-229 tarih ve sayılı kararı, 5237 sayılı Yasa’nın yürürlüğe girmesinden sonra, bu yasada yer alan hükümler de nazara alınmak suretiyle Dairemizin 21.07.2005/148-2286 tarih ve sayılı kararı ile onanarak kesinleştiği, bu kez Kütahya Cumhuriyet Başsavcılığının infazda tereddüt oluştuğundan bahisle mahkemeden yeni bir karar istediği, mahkemenin dosya üzerinden inceleme yaparak 5237 sayılı Yasa ile 765 sayılı Yasa’yı karşılaştırmak suretiyle 765 sayılı Yasa’ya göre kurulacak hükmün daha lehe olduğunun derhal anlaşılması karşısında, yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verdiği ve dosyanın hükümlü müdafiinin süresinden sonraki temyiz dilekçesi ile birlikte re’sen de temyize tabi olduğundan bahisle Dairemize gönderildiği tüm dosya kap­samından anlaşılmakla, 5237 sayılı Yasa’nın 7. maddesiyle, 5252 sayılı Yasa’nın 9. maddesinin; ancak 5237 sayılı Yasa yürürlüğe girmeden önce kesinleşmiş olan hükümlerin yeniden ele alınmasına olanak verdiği, buna karşılık, 5237 sayılı Yasa yürürlüğe girdikten sonra kesinleşmiş olan hükümlerin bu madde gerekçe gösterilerek yeniden ele alınamayacağı, bu durum karşısında yerel Cumhuriyet Savcısının infaza ilişkin talebi üzerine 5237 sayılı Yasa’nın 7. maddesiyle, 5252 sayılı Yasa’nın 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Yasa’nın 98-101. madde­lerine göre karar verilmesi gerekeceği, bu durumda itiraz yoluna başvurulması icap edeceğinden, dosyanın tebliğnamedeki düşünce gibi incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (TEVDİİNE), 01.06.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir