Yargıtay, zaman zaman ülkeler arasında diplomatik girişimlere de konu olan “çocuk iade davaları”nda, “Öncelik, çocuğun nerede yaşamak istediğidir, mahkemeler çocuğun görüşlerine gereken önemi vermek zorundadır” dedi. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu bu yorumu, ABD’de yaşarken annesi ile Türkiye’ye gelen ve bir daha ABD’ye gitmek istemeyen Gizem ile Onur’un davasında yaptı. Mahkeme önce pedagog aracılığıyla anne ve çocukları dinledi. Her üçü de ABD’ye dönmek istemediklerini söylediler. Pedagoglar bu görüşmeler sırasında “Çocukların Türkiye’de annelerinin yanında kalmaları uygun olur” raporu verdi. Mahkeme, parçalanmış ailelerin çocukların iade kurallarını düzenleyen Layeh Sözleşmesi hükümlerine dayanarak iade talebini yerinde buldu. Dosya temyiz üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’ne geldi. Daire önce, yerel mahkemenin kararını onadı.

‘HATA YAPMIŞIZ’ 
Anne Esin M. karar düzeltme başvurusunda bulundu. Daire bunun üzerine, “Hata yapmışız” diyerek önceki kararını kaldırdı. Gerekçe olarak da özetle şöyle dedi: “Çocukların her ikisi de mahkemece dinlenmişler, Türkiye’de anneleriyle birlikte kalmak istediklerini ifade etmişlerdir.” Yerel mahkeme, “Çocuklar babaya iade edilmeli” kararında direnince dosya bu kez Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na geldi. Hukuk Genel Kurulu, 2′.Hukuk Dairesi’nin görüşünü benimseyerek, Sakarya Aile Mahkemesi’nin kararını bozdu.