Yargıtay Hukuk Daireleri Kararları • İCRA,TEK TAKİPTE KÖTÜ NİYET TAZMİNATI, BİR KERE UYGULANACAĞI

T.C.
YARGITAY
19. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO. 2006/8116
KARAR NO. 2006/10611
KARAR TARİHİ. 13.11.2006

> KÖTÜ NİYET TAZMİNATI ( Tek Takip Sebebiyle Birden Fazla Kötü NiyetTazminatına Hükmedilemeyeceği )

> MENFİ TESPİT DAVASI ( Kötü Niyet Tazminatı – İmza ve Borca İtiraz )

> İMZA VE BORCA İTİRAZ ( Menfi Tespit Davası – Tek Takip Nedeniyle BirdenFazla Kötü Niyet Tazminatına Hükmedilemeyeceği )

2004/m.72,170

ÖZET : Tek takip sebebiyle birden fazla kötüniyet tazminatına hükmedilemez.

Dava,bonodan dolayı borçlu bulunulmadığının tespiti talebine ilişkindir. Dava konusu senedin lehTarı olan davalı tarafından davacıların murisi aleyhine dava konusu bonodan dolayı icra takibine girişilmiş, murisin öldüğünün anlaşılması üzerine mirasçılarına tebligat yapılmış ve mirasçıları tarafından icra mahkemesinde imzaya ve borca itiraz edilmiştir. Bu arada, davacılar tarafından açılan ve imza itirazını da içeren menfi tespit davası sonunda, senetteki imzanın davacıların murisine ait olmadığının saptandığı gerekçesiyle, talebin kabulüne ve davalı aleyhine %40 tazminata hükmedilmiş, icra mahkemesinin bu kararı Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşmiştir. Kesinleşmiş mahkumiyet kararı gözetilerek dava konusu senetteki imzanın davacıların murisine ait olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne ve davalının %40 tazminatla sorumluluğuna karar verilmiştir. Davalının, girişmiş olduğu tek icra takibi sebebiyle hem borca ve imzaya itiraz sonuçlandırılırken hem de menfi tespit davası sonunda iki kez kötüniyet tazminatına mahkum edilmiş olması hakkaniyete ve kanuna aykırıdır.

DAVA: Taraflar arasındaki menfitespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayıdavanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilincetemyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR: Dava, bonodan dolayıborçlu bulunulmadığının tespiti istemine ilişkindir. Davalı vekili, davanınreddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkemece dava konusu bonodaki imzanın davacıların murisi Ali’ye ait olmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davacıların dava konusu bonodan dolayı borçlu olmadıklarının tespitine, %40 oranındaki kötüniyet tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere,delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilininaşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddigerekmiştir.

2- Kuralolarak, tek takip sebebiyle birden fazla kötüniyet tazminatına hükmedilemez.Somut olayda, dava konusu senedin lehdarı olan davalı Zülfiye tarafındandavacıların murisi Ali aleyhine dava konusu bonodan dolayı icra takibinegirişilmiş, murisin öldüğünün anlaşılması üzerine mirasçılarına tebligatyapılmış ve mirasçıları tarafından icra mahkemesinde imzaya ve borca itirazedilmiştir.

Buarada, davacılar tarafından imza itirazını da içeren işbu menfi tespit davasıaçılmıştır. İcra mahkemesinde yapılan yargılama sonucunda senetteki imzanındavacıların murisine ait olmadığının saptandığı gerekçesiyle, talebin kabulüneve davalı aleyhine %40 tazminata hükmedilmiş, icra mahkemesinin bu kararıYargıtay denetiminden geçerek kesinleşmiştir.

Bu arada, davalının resmi belgede sahtecilik suçundan ceza mahkemesinde yargılanıp mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.

Mahkemece,ceza mahkemesince yaptırılan bilirkişi incelemelerinin sonuçları ve buna göreverilen kesinleşmiş mahkumiyet kararı gözetilerek dava konusu senetteki imzanın davacıların murisi Ali’ye ait olmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle, davanın kabulüne ve davalının %40 tazminatla sorumluluğuna karar verilmiştir.

Görüldüğügibi, davalı, girişmiş olduğu tek icra takibi sebebiyle hem icra mahkemesinde,hem de bu mahkemede iki kez tazminata mahkum edilmiştir. Bu durum, hakkaniyete ve İİK’nın 72. maddesinin amacına aykırı bulunmaktadır. Bu nedenle yerelmahkeme hükmünün bozulması gerekmektedir.

SONUÇ: Yukarıda ( 1 ) nolubentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin öteki temyiz itirazlarınınreddine, ( 2 ) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına (BOZULMASINA ), peşin harcın istek halinde iadesine, 13.11.2006 günündeoybirliğiyle karar verildi.

Bilgiler: Tarih-Gönderici: hukukçu — 16 Ara 2014, 10:45


Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir