YHGK 28.4.2010 E.2010/5-257 – K.2010/227


 YHGK 28.4.2010 E.2010/5 257 – K.2010/227

– Karşı Temyiz İmkanının Şartları
– Temyiz Hakkı (Karşı Temyiz Hakkının Şartları)
– Kamulaştırmasız El Atma Tazminatı (Karşı Temyiz Hakkının Şartları) –

HUMK.428

Kararın tebliği ile temyiz olanağını kullanmayan davacılar vekillerinin, davalı vekilinin temyizi üzerine karşı temyiz olanağını kullanmaları, ancak, temyiz edenin geçerli ve hukuken dinlenebilir bir temyiz başvurusunun varlığına bağlıdır.
O halde, davacılar vekillerinin, hukuki yarar yokluğu nedeniyle dilekçesi reddedilen davalı taraf temyizinden yararlanarak temyiz talebinde bulunmaları ve buna ilişkin dilekçelerinin incelenmesi olanaklı değildir.

DAVA ve KARAR:

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmazın bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda;

Sincan Asliye 1. Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 27.10.2008 gün ve 2007/255 E. – 2008/560 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 30.3.2009 gün ve 2009/2188-4864 sayılı ilamı;

Davalı idare vekilinin tüm, davacılar vekillerinin de sair temyiz itirazlarının reddi ile davacılar yararına bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:

Dava, kamulaştırmasız el atmaya dayalı tazminat istemine ilişkindir.

Mahkemenin, davanın kısmen kabulüne ilişkin kararı davalı idare vekili ve davacılar vekillerince ayrı ayrı temyiz edilmiştir.

Özel Dairece davalı idare vekilinin tüm temyiz itirazları reddedilmiş; davacılar vekillerinin temyiz itirazlarının ise kısmen kabulü ile karar davacılar yararına bozulmuştur.

Mahkemece önceki kararda direnilmiş; hüküm davalı ASKİ vekiline 28.1.2010, davacılar İlyas Zeybek ve Murat Babayiğit vekiline 28.1.2010, Davacı Şadi Yılmaz vekiline 26.1.2010 tarihinde tebliğ edilmiştir.

Direnme kararını davalı ASKİ vekili 3.2.2010 tarihinde temyiz etmiş; davacılar vekilleri ise yasal sürede temyiz isteminde bulunmamışlardır. Davalı ASKİ vekilinin temyiz dilekçesinin davacılar vekillerine ayrı ayrı tebliği üzerine ise davacılar İlyas Zeybek ve Murat Babayiğit vekili 19.2.2010 tarihinde, davacı Şadi Yılmaz vekili 15.2.2010 tarihinde karşı temyiz isteminde bulunmuşlardır.

Ne var ki, davalı ASKİ yönünden ilk kararı temyiz isteminin Özel Dairece reddi nedeniyle davalı yönünden hüküm kesinleşmiş olup; direnme kararını temyizde hukuki yararı mevcut olmadığından davalı ASKİ vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekir.

Davacılar vekillerinin temyizine gelince:

Davacılar vekilleri, direnme kararını yasal sürede temyiz etmemişler; davalı ASKİ’nin temyizi üzerine karşı temyiz talep etmişlerdir.

Kararın tebliği ile temyiz olanağını kullanmayan davacılar vekillerinin, davalı vekilinin temyizi üzerine karşı temyiz olanağını kullanmaları, ancak, temyiz edenin geçerli ve hukuken dinlenebilir bir temyiz başvurusunun varlığına bağlıdır.

O halde, davacılar vekillerinin, hukuki yarar yokluğu nedeniyle dilekçesi reddedilen davalı taraf temyizinden yararlanarak temyiz talebinde bulunmaları ve buna ilişkin dilekçelerinin incelenmesi olanaklı değildir.

Açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz dilekçelerinin reddi gerekir.

SONUÇ: Taraf vekillerinin temyiz dilekçelerinin REDDİNE, oybirliği ile karar verildi.

Y.H.G.K. 28.4.2010 E.2010/5-257 – K.2010/227

PicLensButton YHGK 28.4.2010 E.2010/5 257 – K.2010/227

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir